Με αρωματισμένες στάλες

*Σε θέλω σε ταξίδια, με άμμο στις γάμπες σου
και φύλλα μπλεγμένα στα μαλλιά σου.
με τα μελένια μάτια σου να καταπίνουν
αχόρταγα τα ταπεινά χρώματα του δρόμου.
με χείλη διψασμένα να ρουφούν τις στάλες
που ηθελημένα κυλούν στο λαιμό μου.

Σε θέλω όταν ριζώνουμε μέσα σε στενάχωρα δωμάτια
με κουρασμένα μάτια και απρόθημα κορμία,
να παίζουν τα δάχτυλα σου που κρύβουν ζωή,
με το φώς που τρυπώνει ανάμεσα απ τις κουρτίνες.

Σε θέλω με κομμένες ανάσες από τα γέλια,
με κομμένες ανάσες απο τις ανατριχίλες....

Σε θέλω όταν κοιμάσαι,να διαγράφεται το στήθος σου
μέσα από το λέπτο σου νυχτικό.
να πασχίζει το σκούρο δερματάκι του να ακουστεί
τρίβωντας το ύφασμα σε κάθε εισπνοή,
με τα σεντόνια χαρούμενα τσαλακωμένα κάτω
απ'τα ηλεκτρισμένα ακροδαχτυλά σου.

Σε θέλω όταν ξυπνάς,να με τραβάς πάνω σου
και να φυσάς τον πρώτο αναστεναγμό σου,
αυτόν που είναι γεμάτος με τα βραδινά σου όνειρα,
μέσα στα χείλη μου.
με το πρωινό σου χαμόγελο τεντώνοντας την τελευταία
υγρασία που σφράγιζε τα χείλη σου,
να φτιάχνει την πιο γλυκιά αλυσίδα

Σε θέλω όταν κοιμάμαι , τα σκιρτήματα του κορμιού σου
κ η απαλότητα της επιδερμίδας σου κλεισμένα στα χέρια μου,
να με δένουν σε μια καλούμπα για να μη χάθω στους εφιάλτες μου

Σε θέλω όταν ξυπνώ, με την μυρωδιά σου να γεμίζει
έρωτα τα ρουθούνια μου.
να βάζω το χέρι μου ανάμεσα στα λυγισμένα πόδια σου
και να γεμίζω με την πιο οικεία ζέστη το μυαλό μου..
να φιλώ το λαιμό σου και ακουμπώντας τη γλώσσα μου
απαλά στη φλέβα του να μαθαίνω πως χτυπά η καρδιά σου..

Σε θέλω με μισάνοιχτα μάτια και βραχνή φωνή.
με γλυκές γεμάτες συλλαβές να αναβλύζουν απ'το λαιμο σου
και ορθάνοιχτα μάτια..

Σε θέλω σε βροχες κάτω από δέντρα που μας λούζουν
με αρωματισμένες στάλες,
μέσα στις βρόντες που εξάπτουν τα μουσκεμένα κορμία μας..

Σε Αυγουστιάτικα καταμεσήμερα
με αλατισμένα απο τον ιδρώτα δέρματα,
πάνω σε ηλιοκαμμένα βότσαλα που καρφιτσώνουν τις πατούσες μας..

Σε βράδια που βιάζονται να ξεκινήσουν,σε βράδια που βιάζονται να τελιώσουν..
Σε νύχτες πολικές,σε νύχτες με ζεστά φεγγαρια....

Μέσα στο πλήθος να με αφήνεις να ζώ στον κόσμο μου..
Στην ερήμια να τσουγκρίζουμε ποτήρια με ξεχασμένες παρέες....
Μέσα στο πλήθος να με κάνεις να φιλιώνω και να γιορτάζω με αγνώστους..
Στην έρημια να σου μαθαίνω τυφλά χάδια...

Με δάχτυλα δεμένα ,χείλη δαγκωμένα........

Για τη μελένια μου..